Miłość przychodzi do nas wtedy, kiedy sami jesteśmy miłością. Miłość – tak samo jak cała reszta wszechświata, podlega prawu przyciągania. Z kolei Prawo Przyciągania mówi, że przyciągamy to, co znajduje się na tej samej częstotliwości, na której my wibrujemy. Jeśli więc twoje założenia dotyczące związku i relacji z partnerem obracają się wokół niezdrowych, bolesnych i krzywdzących wniosków, to znak, że myślisz o miłości w zły sposób – nie jesteś miłością, bo gdybyś był, to miłość już by do ciebie przyszła. Więc jak przyciągnąć miłość?

Przyciągamy osoby, które wibrują na podobnym poziomie do naszego. Nasze aury się stykają i wiemy, że chcemy tą osobę poznać, spędzać z nią więcej czasu, a może i z miejsca wiemy, że chcemy założyć rodzinę. Jeśli jesteś wierny swojemu myśleniu, to przysługuje ci jeden partner – dostajesz jednego człowieka, który skrywa się pod postacią różnych osób. Czy twoje związki do tej pory nie były zadziwiająco podobne? Być może trafiałeś na “wariatki”, być może trafiałaś na samych dupków. No cóż, witaj w rzeczywistości – sami sobie przyciągamy takich partnerów. Nie ma możliwości, żeby stworzyć związek, który będzie czymś innym niż nasza własna relacja z samym sobą.

Czy miłość można poczuć? Czy istnieje wibracja miłości, którą można sobie dawkować, którą można się napełnić? Jak wiemy, miłość to najpiękniejsze uczucie, które pomaga nam osiągnąć najwyższe szczęście, dlaczego by więc nie korzystać z dobroci tej wibracji?

Częstotliwość  528 Hz

Doktor Leonard Horowitz stwierdził, że częstotliwość 528 Hz to częstotliwość, która jest jedną z najważniejszych i najbardziej istotnych częstotliwości. Co w niej takiego niezwykłego? 528 Hz pomaga nam zachować harmonię. Wibracja miłości – bo tak została nazwana – łączy wibrację serca i duszy ze światem, w tym z całym kosmosem.

Wibracja miłości jest nutą cudów w skali muzycznej Solfeggio. Ta częstotliwość była używana już w starożytności przez kapłanów i uzdrowicieli do tworzenia “cudów”. Wibracja przyciąga miłość, ma zdolność oczyszczania oraz potencjał do czynienia rzeczy wspaniałych i dobrych.

Zielona magia jest naturalną ochroną i dobrodziejstwem od Matki Ziemi. To naturalna energia i moc jednak nie dla każdego wyczuwalna. Dawniej szamanki, szamani oraz czarownice korzystali powszechnie z mocy Natury. Może warto odświeżyć tę zapomnianą wiedzę i wykorzystać dostępną nam siłę Matki Ziemi?

Istnieją na świecie tak zwane miejsca mocy, w których przebywając czujemy się zupełnie inaczej. Przykładami takich miejsc w Polsce są Łysa Góra, czy Góra Ślęża. Według podań Góra Ślęża to pozostałość po wojnie Aniołów z Diabłami, która zablokowała wrota do świata złych mocy. Przebywając w takich miejscach czujemy więcej spokoju, ładujemy swoje baterie, otwieramy się na Moc Natury i przepływ miłości. Medytując nad ważnymi dla nas kwestiami, możemy szybciej odkryć tam odpowiedzi. Jeśli tylko oczywiście potrafimy szczerze otworzyć na to swoje serca i być wrażliwym na Naturę. Poza Miejscami Mocy, jest też cały arsenał ukrytej mocy roślin, owoców i warzyw. Mogą one pomóc w wielu kwestiach, trzeba tylko wiedzieć co, jaką ma moc!

Woda to jeden z żywiołów, którego potrzebujemy nie tylko po to, by żyć i rozkwitać jako organizm. Woda pamięta emocje, jest przekaźnikiem intencji i energii wysyłanych przez nas do innej istoty. Woda w nas – a wiadomo, że jest jej sporo – reaguje na wszelkie wibracje, które nas otaczają. Świadomi jej mocy, możemy ją odpowiednio ukształtować i sprawić, by nabrała określonych właściwości. Oczywiście, szanując ją jako żywioł.

Wodę można strukturyzować, by była lepsza w smaku, skuteczniejsza w działaniu, potężniejsza we właściwościach leczniczych i magicznych. Jak zatem się to robi?

1. Najpopularniejszym sposobem na strukturyzowanie wody jest jej przegotowanie i zamrożenie. Później rozmrażamy ją i możemy pić. Co jej to daje? Przede wszystkim, woda wraca do swojej pierwotnej postaci. Udowodniono, że przed zamrożeniem może mieć ona chaotyczną budowę przez dodatki i minerały w niej zawarte. Poprzez zamrożenie jej struktura się harmonizuje. Wystarczy obejrzeć film Masaru Emoto o pamięci wody, by zobaczyć jak jej struktura zachowuje się po zamrożeniu, ale i też po włożeniu w nią odpowiednich emocji.

2. Woda jest bardzo podatna na działanie symboli, dzięki czemu można ją strukturyzować za ich pomocą. Wystarczy położyć pod dzbanek podkładkę z danym symbolem. Może on być wydrukowany na kartce, ale najlepiej działa wyrzeźbiony w drewnie, ponieważ drewno dobrze przekazuje energię.

Mandale – kolorowe koła i kwadraty na jednym obrazku, ale właściwie co to jest? Skąd pochodzi ta tradycja, i jak mandala może pomóc nam w codziennym życiu? O tym i nie tylko o tym, dowiesz się z artykułu.

Trochę historii

Tradycja tworzenia mandal narodziła się w Indiach. Spodobała się bardzo tybetańskim mnichom, którzy zaadoptowali ją jako formę medytacji. Potrafią przez wiele godzin, czy nawet dni usypywać ją z kolorowego piasku dla konkretnego aspektu buddy. Śpiewają przy tym modlitwy, w tle leci tybetańska muzyka. Tworzenie takiej mandali zaczyna się zawsze od środka, czyli od tronu buddy. Zadaniem mandali jest pomóc ludziom w pokonaniu negatywnych emocji. Na koniec zawsze się ją niszczy, co ma znaczenie rytualne – uczy, że wszystko jest nietrwałe i nie ma co się do czegokolwiek przywiązywać; nieustanny taniec życia i śmierci.

Dlaczego koło i kwadrat? Koło symbolizuje niebo, zewnętrzność, nieskończoność, a kwadrat to, co ziemskie i ludzkie, to co wewnątrz oraz cztery strony świata. Słowo mandala z tradycji hinduskiej oznacza koło życia, święty krąg. Mandala w ujęciu sanskryckim oznacza “centrum i to, co wokół”.

W wielu systemach wierzeń fioletowy jest kolorem oczyszczenia i uzdrowienia, symbolizuje kreatywność oraz oświecenie. Fiolet w polu aurycznym oznacza osobę, która jest wysoce intuicyjna, świadoma duchowo i mentalnie pewna siebie.

Kolor fioletowy jest przepięknym odcieniem. Posiadane go w aurze jest nietypowe, ponieważ nie jest on powszechnie dostępny. Fioletowe pole auryczne wiąże się z oczyszczaniem i uzdrawianiem, symbolizuje wysoce zaawansowaną duszę oraz najwyższy poziom świadomości. Najczęściej kolor ten widziany jest okresowo, na przykład, gdy dana osoba doświadcza silnych pozytywnych emocji, chociażby miłości. Czytanie aury jest procesem bardzo osobistym, a wynik zależy od wielu czynników. Interpretacja może zmieniać się w zależności od pasji, zdrowia, zainteresowań czy niechęci do danej osoby.

Co może oznaczać fioletowa aura i co symbolizuje?

Odcień fioletowy związany jest z boskością. Medytacja z tym kolorem pozwala na aktywację głębszej świadomości. Odcienie fioletu w aurze mogą oznaczać osobę z głębokim poczuciem służby dla ludzkości.

Różnica odcieni fioletowego oraz przejrzystość aury posiadają różnice w znaczeniu. Kolor ten może pojawiać się w odcieniach od ciemnego do jasnego, a każdy fiolet w aurze odczuwany jest inaczej.

W dużym skrócie – schodzisz na ziemię, odrabiasz lekcje, po czym ściągasz ciało i odwieszasz je jak elegancką sukienkę do szafy. Następnie przywdziewasz kolejny strój i zaczynasz od nowa. Po kilku inkarnacjach możesz już nazwać siebie weteranem – według taoizmu, szósta inkarnacja to powód do tego, aby nazywać siebie Starą Duszą.

Stara Dusza spełnia szereg kryteriów, dzięki czemu łatwo można ją rozpoznać. Może sam jesteś starą duszą, a nawet o tym nie wiesz?

1.Poczucie misji
Stare dusze mają poczucie misji. Czują, że mają do zrobienia na ziemi coś istotnego i albo są w momencie poszukiwania, wiedząc, że misja jest im pisana, albo są w trakcie jej wypełniania. Zwykle towarzyszy temu szereg zbiegów okoliczności, znaki na niebie i ziemi oraz przeczucie, że tak właśnie ma być.

2. Pojawiają się, naprawiają i znikają
Znajomość ze Starą Duszą ma zazwyczaj przebieg filmowy – pojawia się na chwilę, zmienia istotną część życia i znika, aby pomóc kolejnej osobie. Każda osoba na jej drodze to ktoś, kogo trzeba naprawić: mniej lub bardziej świadomie. Co więcej, Stara Dusza czuje, że na jej drodze nie ma przypadkowych ludzi – od każdej z napotkanych osób bierze coś dla siebie.

Otwarta czakra korony to ostatni krok na duchowej ścieżce rozwoju w pracy z czakrami. Poczuj moc skrytą w swoim wnętrzu, otwórz się na wiedzę i pełen potencjał swoich możliwości. Sprawdź, jak rozwinąć siódmą czakrę i dowiedz się, jakie wiążą się z tym korzyści.

Czakra korony mieści się na szczycie naszej głowy, stąd taka nazwa i od zarania dziejów specjalne zwyczaje noszenia czegoś na głowie przez możnych tego świata. Uważa się, że to z tego punktu łączymy się ze Źródłem. Przypisuje się jej kolor fioletowy, zwierzę mocy orła i sferę myśli. Odpowiada za samorealizację. Każdy z nas ją posiada, może być tylko w różnym stopniu rozwinięta.

Sygnały zaburzeń czakry korony:

• brak poczucia jedności ze światem;
• brak poczucia sensu w życiu;
• problemy z osiąganiem celów i niskim poczuciem własnej wartości;
• poczucie osamotnienia;
• lęk, brak poczucia bezpieczeństwa w spojrzeniu na przyszłość;
• uciekanie w świat fantazji, brak urealnienia;
• interesujesz się jedynie przyziemnymi sprawami, podejrzliwie patrzysz na sprawy duchowe;
• może przejawiać się również w postaci autodestruktywnych nawyków, depresji, zaburzeniach snu i apatii.

Istnieje wiele powodów, dla których nasza czakra sakralna jest dla nas tak ważna. Przede wszystkim jest miejscem emocji, kreatywności i motywacji w naszym ciele. Po drugie, nasza siła życiowa, nasza energia przepływa przez nią. Energia dla wielu narządów naszego ciała pochodzi właśnie z czakry sakralnej; czerpie z niej żołądek, trzustka, układ trawienny, narządy płciowe, żeby wymienić tylko kilka.

Gdy energia czakry sakralnej nie jest w harmonii, może powodować wiele problemów, takich jak:

• niepokój,
• problemy z trawieniem,
• bloki mentalne,
• problemy z libido,
• niekontrolowane emocje.

To tylko kilka przykładów wszystkiego, co może pójść nie tak, gdy energia tej czakry jest zaburzona. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, które mogą pomóc w uzdrowieniu i uspokojeniu czakry sakralnej.

Orby są stosunkowo młodym zjawiskiem, które pojawiło się wraz z wejściem fotografii cyfrowej do naszego życia. Niektórzy twierdzą, że tak zwane orby są po prostu pyłem, parą wodną, kroplą czy załamaniem światła. Jednak, kule te, mogą reprezentować energię emitowaną z czakr, lub mogą przedstawiać Anioły bądź duchy. Jaka jest ich tajemnica?

Nazwa tego niezwykłego zjawiska wywodzi się z łacińskiego słowa “orbis” oznaczającego krąg, ponieważ orby są na ogół okrągłe. Średnice kręgów wahają się od kilku centymetrów do nawet pół metra. Różnorodność dotyczy także koloru. Zazwyczaj wydają się przeźroczyste, ale niekiedy na zdjęciach widać wyraźnie ich kolorową barwę. Pojawiają się pojedynczo, czasem w grupach, po parę lub paręnaście sztuk. Każdy z orbów posiada bardzo podobną strukturę. Powierzchnia obiektu nie jest jednolita i gładka, wygląda na komórkową i nierówną. W centrum widnieje mała wypukłość, przez którą można dostrzec drugi plan. Kule te najczęściej uwieczniane są na fotografiach. Tak naprawdę niezidentyfikowane orby, które nie są wywołane pogodą czy pyłem pojawiają się średnio raz na tysiąc zdjęć. Najczęściej widywane są w miejscach gdzie jest pełno ludzi, w okresie świąt, ważnych wydarzeń rodzinnych czy obok małych dzieci.

Mózg często utożsamiany jest (w szczególności przez osoby o konwencjonalnym, newtonowskim paradygmacie postrzegania rzeczywistości) z umysłem. Jednak mózg nie jest umysłem. Mózg jest jedynie (i aż) transformatorem energii umysłu pozwalającym na zmianę „napięcia”, z i do umysłu, tak by komunikacja pomiędzy światem duchowym a fizycznym była możliwa. Czy wiesz, jak działa mózg? 

Nasz mózg dzieli się na dwie półkule: lewą i prawą. Każda z nich działa w inny sposób.

Półkula lewa

• Jest bardziej aktywna gdy człowiek się wypowiada, liczy w pamięci, pisze, myśli logicznie albo uważnie słucha.
• Zatem lewa półkula zajmuje się liczbami, zdaniami, racjonalizacją, logiką, werbalizacją i szczegółem.
• Jest więc transformatorem umysłu świadomego.

Półkula prawa

• Wykorzystywana jest przy czynnościach, które wymagają wyobraźni i wizualizacji.
• Odpowiada za twórczość, formy, kolory i rytm, metafory, analogie, emocje.
• Jest transformatorem umysłu podświadomego.

Obecność gołębia jest silnie powiązana z miastami i obecnością człowieka. Od zarania dziejów można znaleźć o nim wzmianki w wielu kulturach, religiach czy systemach wierzeń. Uważa się, że gołąb reprezentuje miłość, łagodność, poświęcenie, pokój i łaskę. Wkraczając do naszego życia pomaga nam oczyścić się z traum przechowywanych w pamięci oraz pomaga odnaleźć nam miłość i spokój.

Z pewnością każdy z nas miał okazję zobaczyć lub nawet nakarmić gołębia. Ptak ten jest powszechnie znany w całej Polsce. Gołąb widywany i zamieszkujący miasta naszego kraju to ptak, który nazywany jest gołębiem miejskim. Pochodzi on od dzikiego gołębia skalnego zasiedlającego niegdyś południową Europę, Azję i północną Afrykę. Możemy spotkać gołębia o wielu kolorach. Powodem takiej różnorodności jest mieszanie się różnych ras gołębi domowych z gołębiami skalnymi. Upierzenie jakie dostrzeżemy może być całkowicie lub częściowo białe. Niekiedy pióra gołębia mają barwę brązową, a nawet czarną. Jednak najpopularniejszym wzorem ptasich piór są odcienie szarości i dwa charakterystyczne paski na skrzydłach. U gołębi miejskich nie występuje dymorfizm płciowy, oznacza to, że samiec i samica zasadniczo nie różnią się między sobą. Długość ciała tego ptaka wynosi około 30-35 cm, masa ciała natomiast nie przekracza 400 g. Jest to niewielkie zwierzę, które żywi się nasionami, bardzo często dokarmiane jest przez ludzi. Ciało gołębia jest dobrze przystosowane do warunków zewnętrznych, to jest jeden z głównych powodów dla którego ptak ten jest tak powszechny na całej planecie. Bez problemu dostrzeżemy gołębia w każdym zakątku planety, prócz Antarktydy, ponieważ jest to towarzyskie zwierzę, które nie boi się ludzi.

Każda żywa istota jest energią. Najbardziej gęsta część energii to nasze ciało fizyczne. Możemy je zbadać wszystkimi zmysłami. Ale energia to nie tylko nasze ciało. Jej pole rozciąga się jeszcze daleko poza nim. Jeśli nie jesteśmy wrażliwi na energię i nie pracujemy z nią, to na pierwszy rzut oka nie jesteśmy w stanie jej poczuć. Ta część energii – to aura.

O oczyszczaniu aury możesz przeczytać tutaj, natomiast dziś skupimy się na tym, jak utrzymywać swoją aurę w nienagannym stanie, gdy mamy do czynienia z Wampirami Energetycznymi.

Jeśli w swoim otoczeniu masz ludzi, którzy dosłownie wysysają z ciebie energię, powinieneś praktykować oczyszczanie aury regularnie. Jeśli oczywiście możesz, zerwij kontakt, bo przebywanie w towarzystwie osób o niskich wibracjach nikomu nie służy. Gorzej, jeśli nie możesz się zupełnie odciąć, bo wampirem okazuje się ktoś z bliskiej rodziny. Wtedy konieczna jest częsta praktyka. Kontakt z wampirem energetycznym jest silnym połączeniem – to tak, jakby miał klucz do twojej energetyki i wchodził w nią bez pukania.

Przebywanie z osobami o niskich wibracjach – a właśnie takie mają wampiry – może grozić niskim poziomem samopoczucia. Jeśli więc czujesz się ospały, pesymistyczny, nieszczęśliwy, przybity, to warto wprowadzić do swojego życia rytuały, które pomagają oczyścić się z niskich energii.

Palo Santo (Bursera Graveolens), nazywane przez Hiszpanów Świętym Drzewem, rośnie obficie w Ameryce Południowej. Dziś niemal każda rozwijająca się duchowo osoba je kojarzy, przez wzgląd na jego liczne właściwości, działające na ludzi na planach fizycznym i metaficzycznym, przynosząc ulgę ciału i duszy. Tutaj dowiesz się czym jest Palo Santo, jakie ma właściwości i jak go używać.

Historia

Pierwsze wzmianki na temat Świętego Drzewa można odnaleźć w przekazach pochodzących z czasów plemienia Inków. Od zarania dziejów jest istotnym elementem praktyk szamańskich, ceremonii, rytuałów i medytacji. W ostatnich czasach zrobiło się o nim dość głośno między innymi dlatego, że stanowi ważną cześć ceremonii Ayahuaski.

Właściwości

Palo Santo doskonale sprawdza się w pracy z negatywnymi energiami. Jego moc sprawia, że wszystkie energie, które nie są sprzyjające ani dla nas, ani dla osób z naszego najbliższego otoczenia, opuszczają nas podczas okadzania mieszkania. Z pomocą Świętego Drzewa można również oczyścić aurę. Natomiast jego właściwości uziemiające w połączeniu z oczyszczającymi, doskonale wpierają ceremonię Ayahuaski.

Jeśli przeczytałeś tytuł artykułu i poczułeś, że to o tobie, to prawdopodobnie masz rację. To jeden z darów jaki ma empata, o których więcej przeczytasz za chwilę. Wielu empatów nie wie, że istnieje takie pojęcie, i że opisuje ono niezwykłe cechy, którymi taka osoba się charakteryzuje. Wielu „niezdiagnozowanych” empatów myśli, że jest z nimi coś nie tak. Na szczęście jest wręcz odwrotnie.

Po zapoznaniu się z poniżą listą odczujesz głęboką ulgę. Wreszcie zrozumiesz kim naprawdę jesteś, ułożysz to sobie i poczujesz swoją prawdziwą wartość. Znajdziesz  odpowiedzi na pytania dlaczego czułeś się w określony sposób przy niektórych ludziach lub w określonych miejscach, dlaczego wiesz rzeczy, których nie powinieneś, i dlaczego odczuwasz bardziej emocjonalny i fizyczny ból niż inni.

Om lub Aum to pierwsza sylaba wymawiana przed każdą hinduską (i nie tylko) mantrą lub hymnem. Żadna medytacja nie jest kompletna bez intonowania tego pomyślnego dźwięku. Żadne imię Boga nie jest kompletne bez powiedzenia Om przed nim. Ale co tak naprawdę oznacza ta sylaba? Dlaczego uważa się ją za świętą?

Om jest często opisywana jako źródło wszystkiego. Pisma religijne mówią, że Om to nic innego jak ostateczna i najwyższa moc. To „Pranava” lub dźwięk, który rządzi „Praną” lub życiem w naszych duszach.

To teraźniejszość, przeszłość i przyszłość. Om jest dźwiękiem, który jest wszechobecny, wszechmocny i jest wszędzie wokół nas.

Yantra (słowo to pochodzi z Sanskrytu) jest mistycznym diagramem występującym głównie w tantrycznej religii indyjskiej. Yantry, bo jest ich wiele, wykorzystywane są do kultu bóstw w świątyniach lub w domu, jako talizman lub pomoc w medytacji.

W sanskrycie klasycznym Yantra oznacza „instrument, pomysłowość, aparatura”. I jest to właśnie instrument, który pomaga nam skontaktować się z wyższym wymiarem, daną jakością bóstwa czy planety, której na tę chwilę potrzebujemy.

W Yantry wpisane są mantry czyli sylaby, w istocie „formy myślowe”, które wywierają swój wpływ na energię poprzez wibracje dźwiękowe.

Yantry są zwykle związane z konkretnym bóstwem i są wykorzystywane w medytacjach, jako ochrona przed szkodliwymi wpływami, do rozwoju szczególnych możliwości, przyciągania bogactwa i sukcesu, itp. Są one często wykorzystywane w codziennych rytualnych praktykach, noszone jako talizman lub stosowane jako pomoc w medytacji.

Symbol, o którym niewiele wiemy – talizman Vegvisir jest owiany tajemnicą, co sprawia, że jeszcze chętniej po niego sięgamy – na papierze, w formie talizmanu czy tatuując na ciele. Ze źródeł wiemy tylko tyle, że istniał i że był runicznym kompasem dla tych, którzy wracali do domu. Czy współcześnie Vegvisir pomoże w odnalezieniu duchowej drogi do domu? Czy posiadanie symbolu runicznego w jakikolwiek sposób wpływa na postrzeganie celu życiowego? Czy wzmacnia połączenie z duszą?

Vegvisir (wymawiane: Vegg-vee-seer) to symbol drogowskazu. Mówi się, że Vegvisir jest “tym, co pokazuje drogę”. Miał pomagać w dotarciu do celu mimo niesprzyjających zjawisk pogodowych. Oprócz symboliki runicznego kompasu, miał również głębokie znaczenie duchowe. To symbol pochodzący z islandzkiego dziewiętnastowiecznego manuskryptu Huld na temat tradycji ludowych. Talizman ten, został tam wspomniany zaledwie jednym zdaniem: “ten, kto ma ze sobą symbol Vegvisir, nie zgubi się pomimo burzy czy złej pogody, nawet jeżeli nie zna drogi”. Symbol kojarzony jest z Wikingami, jednak nie zostało udowodnione to, że był przez nich uznawany. Fakt, że informacja o Vegvisir znajduje się w rękopisie Hulda nie jest gwarantem na to, że przedchrześcijański naród oraz ludy germańskie wiedzieli cokolwiek na jego temat.

Kolejnym źródłem, w którym możemy znaleźć o nim informacje, jest księga zaklęć Galdrabok, która zawiera losowo skompilowane czary, a także wiedzę o germańskich bogach i kosmologii.

Pradawne ludy skandynawskie mocno wierzyły w integrację rzeczywistości z istotami z legend i mitów. W ich świadomości nie istniała granica oddzielająca świat materialny od duchowego. Bogowie i magiczne istoty, stanowiły nieoderwalną część zwykłej codzienności i przebiegu życia wszystkich wikingów. 

Wiedza dotycząca obrzędów, praktyk magicznych i wyznania Wikingów opiera się głównie na źródłach pisanych, legendach oraz zwykłych przypuszczeniach. W dawnych państwach skandynawskich ludność stanowczo wierzyła w legendy czy mity. Przeciętny człowiek nie miał pojęcia jak przeciwstawiać się magicznym istotom i zjawiskom, które mógł napotkać podczas wędrówki. Dlatego powstawały tak liczne osady. Ze światem zewnętrznym kontaktowano się głównie podczas wypraw wojennych lub handlowych, a rolę łączników z codzienną rzeczywistością przejęli handlarze, czarownicy i kapłanki. To właśnie oni opanowali wiedzę, która pozwalała im na walkę z siłami zła.

Życie w szaleńczym tempie, przebywanie w miejscach, których nie lubimy lub wśród ludzi, którzy wiecznie narzekają i psują nam humor, nie sprzyja utrzymywaniu się na wysokiej wibracji. Istnieje jednak wiele prostych technik, które pozwolą nam odzyskać radość życia i szczery uśmiech na twarzy. Mimo wszystko. Oto dziesięć sposobów na podniesienie wibracji. 

1. Wyraź wdzięczność.

Pomimo trudnych momentów i chwil zawahania, w życiu każdego z nas jest wiele aspektów, za które mamy powody do wdzięczności. Warto je sobie uświadomić i z całych sił poczuć, jak nam z nimi dobrze. Począwszy od tego, że mamy dach nad głową, poprzez towarzystwo ludzi, których uwielbiamy, jak również obecność w naszym życiu wszystkich rzeczy, które nas cieszą. Wypisz sobie taką listę i pozwól sobie, by wdzięczność popłynęła prosto z serca, uśmiechnij się szeroko do każdego aspektu, który budzi w Tobie wdzięczność. Warto robić to ćwiczenie każdego dnia, uczynić z niego część swojej praktyki. Z czasem zaczniesz dostrzegać, że potrafisz też dziękować za trudne doświadczenia czy porażki, ponieważ pozwalają się rozwijać.