Kruk budzi bardzo wiele uczuć. W większości raczej negatywnych niż pozytywnych. Występuje we wszystkich kulturach i religiach, ma ogromną ilość znaczeń i interpretacji. Jako zwierzę mocy jest bardzo użyteczne, ale trzeba też pamiętać, że przede wszystkim należy je traktować z szacunkiem, bo może dać nam „popalić”.

Kruk, razem z wroną i gawronem, należy do rodzaju Corvus. Europejska nazwa wywodzi się od wydawanych przez te ptaki odgłosów. Kruk występuje przede wszystkim na półkuli północnej, jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem spośród wszystkich krukowatych. W Polsce objęty częściową ochroną. Jest wszystkożercą, ale głównie preferuje mięso, które potrafi upolować w trakcie swoich powietrznych akrobacji. Zdarza mu się jeść nasiona, żołędzie, rośliny, ale tylko w ramach uzupełnienia diety. Kruki tworzą pary tylko i wyłącznie monogamiczne. Według wielu badaczy dochowują sobie wierności do końca życia.

Symbol Światła

Jako symbol kruk jest, wbrew pozorom, symbolem solarnym. W Grecji był poświęcony Apollinowi – bógu światła, ale też wróżb. W Chinach wierzy się, iż trzynogie kruki żyły na słońcu. Nogi ich miały symbolizować świt, południe i zmierzch. Niegdyś było ich dziesięć, lecz dawały światło tak intensywne i tak gorące, że pewien myśliwy musiał odstrzelić dziewięć z nich, aby zachować życie na ziemi.

Poza energią solarną, czyli sprawczą, kruk niesie również proroctwa. Według legendy dwa kruki wskazać miały Aleksandrowi Wielkiemu drogę do wyroczni Amona w oazie Siwa na Pustyni Libijskiej. W kulturze grecko-rzymskiej „mądrość” kruka ceniono przynajmniej od czasu powstania bajek Ezopa, co wraz ze spuścizną klasyczną przeniesione zostało nie tylko do późniejszej kultury ogólnoeuropejskiej, lecz także arabskiej. W Persji kruk poświęcony był bogu światła i słońca – stąd rola, jaką później u Rzymian odgrywał w ikonografii kultu Mitry (wyobrażenia na stelach) i w jego misteriach (gdzie miano „kruka” nosił pierwszy ze stopni wtajemniczenia). Rzymianie, którym jego krakanie przypominało łaciński wyraz cras – „jutro”, kojarzyli go również z nadzieją.