Vegvisir – runiczny kompas ochronny
Vegvisir – runiczny kompas ochronny

Symbol, o którym niewiele wiemy – talizman Vegvisir jest owiany tajemnicą, co sprawia, że jeszcze chętniej po niego sięgamy – na papierze, w formie talizmanu czy tatuując na ciele. Ze źródeł wiemy tylko tyle, że istniał i że był runicznym kompasem dla tych, którzy wracali do domu. Czy współcześnie Vegvisir pomoże w odnalezieniu duchowej drogi do domu? Czy posiadanie symbolu runicznego w jakikolwiek sposób wpływa na postrzeganie celu życiowego? Czy wzmacnia połączenie z duszą?

Vegvisir (wymawiane: Vegg-vee-seer) to symbol drogowskazu. Mówi się, że Vegvisir jest “tym, co pokazuje drogę”. Miał pomagać w dotarciu do celu mimo niesprzyjających zjawisk pogodowych. Oprócz symboliki runicznego kompasu, miał również głębokie znaczenie duchowe. To symbol pochodzący z islandzkiego dziewiętnastowiecznego manuskryptu Huld na temat tradycji ludowych. Talizman ten, został tam wspomniany zaledwie jednym zdaniem: “ten, kto ma ze sobą symbol Vegvisir, nie zgubi się pomimo burzy czy złej pogody, nawet jeżeli nie zna drogi”. Symbol kojarzony jest z Wikingami, jednak nie zostało udowodnione to, że był przez nich uznawany. Fakt, że informacja o Vegvisir znajduje się w rękopisie Hulda nie jest gwarantem na to, że przedchrześcijański naród oraz ludy germańskie wiedzieli cokolwiek na jego temat.

Kolejnym źródłem, w którym możemy znaleźć o nim informacje, jest księga zaklęć Galdrabok, która zawiera losowo skompilowane czary, a także wiedzę o germańskich bogach i kosmologii.

czytaj całość »
Magia starożytnych Wikingów – runy, boginie i kamień słoneczny
Magia starożytnych Wikingów – runy, boginie i kamień słoneczny

Pradawne ludy skandynawskie mocno wierzyły w integrację rzeczywistości z istotami z legend i mitów. W ich świadomości nie istniała granica oddzielająca świat materialny od duchowego. Bogowie i magiczne istoty, stanowiły nieoderwalną część zwykłej codzienności i przebiegu życia wszystkich wikingów. 

Wiedza dotycząca obrzędów, praktyk magicznych i wyznania Wikingów opiera się głównie na źródłach pisanych, legendach oraz zwykłych przypuszczeniach. W dawnych państwach skandynawskich ludność stanowczo wierzyła w legendy czy mity. Przeciętny człowiek nie miał pojęcia jak przeciwstawiać się magicznym istotom i zjawiskom, które mógł napotkać podczas wędrówki. Dlatego powstawały tak liczne osady. Ze światem zewnętrznym kontaktowano się głównie podczas wypraw wojennych lub handlowych, a rolę łączników z codzienną rzeczywistością przejęli handlarze, czarownicy i kapłanki. To właśnie oni opanowali wiedzę, która pozwalała im na walkę z siłami zła.

czytaj całość »
Runa Kenaz – rozpalić ogień w sobie lub spalić się
Runa Kenaz – rozpalić ogień w sobie lub spalić się

Runa Kenaz – szósta Runa w Futharku, odpowiadająca literze K – Kanua, Kenaz, Kenas, Kusma, Cen, Ken. Jej nazwę możemy tłumaczyć jako pochodnię lub zwierciadlo. Runa ta, związana jest z nauką i pracą. Kenaz dedykowana jest przede wszystkim studentom, uczniom i nauczycielom. Symbol ten, ma za zadanie ułatwić nam wypełnianie obowiązków. Według niego, obowiązki i zobowiązania mają stać się łatwe, proste i przyjemne oraz mają przynosić satysfakcję.

Runa opowiada o twórczości, entuzjazmie, samorealizacji i zapale do pracy. Zwraca szczególną uwagę na to, aby zajmować się rzeczami, które mogą prowadzić do pozytywnych rezultatów – nie zachęca do działań, które mogą zaszkodzić nam lub innym. Kenaz symbolizuje oświecenie, inspirację i olśnienie. Może być zapowiedzią miłości, natchnienia, przypływu weny twórczej. Możemy o niej myśleć jak o ogniu – ogień może współpracować, dawać ciepło i światło, ale może również wymknąć się spod kontroli i zniszczyć efekty naszej pracy.

czytaj całość »
Newsletter
Zapisz się do naszego newslettera! Otrzymuj informacje o nowych wpisach, promocjach i nowościach!
Kategorie wpisów
TAGI
do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper Premium